Yazın kariyerim boyunca Çehov'a benzetildim. Bu bir onurdu benim için. Çehov'un tekniği taklit edilemezdi. Hem mizahı kullanacaktınız hem de bu mizahı iç burkan sahnelere yayacaktınız. Sanılanın aksine sade değildi bu öyküler. Sadelik satırlardaydı, dildeydi. Benim öykülerim de taklit edilemezdi.
Ama ben zirvede Çehov'u değil Saroyan'ı görüyordum. Çehov'un dehası, öykü kahramanlarına karşı bir mesafe oluşturuyordu. Bu mesafe o kadar uzundu ki gülüyordunuz, kızıyordunuz, acıyordunuz ama dokunamıyordunuz öykü kahramanlarına.
Kadınlar Ansiklopedisi'yle adımın artık William Saroyan'la anılacağını ümit ediyorum.
Osman Akalın
